Pagsusuri ng Florante at Laura

(Main Directory)

Ang Florante at Laura ay isang awit na binubuo ng 399 saknong.  Ito’y may 12 pantig sa bawat taludtod at batay sa mga pangyayaring “makatotohanan” sapagkta maaaring maganap sa tunay na buhay.  (Basahin ang “Ang Awit at Korido”).

Maituturing itong isang alegorya—isang akda na ang mga tauhan at pangyayari ay sumasagisag sa ibang bagay.  Noong panahon ni Balagtas, mahigpit ang mga paring sensor.  Walang kalayaan sa pagsasaita.  Gaya ng sinabi ng binatang nakagapos, sino mang magsabi ng totoo ay  “agad binibiyak at sinisikangan/ng kalis ng lalong dustang kamatayan.”

Wala ring kalayaan sa pananampalataya.  Naghahari ang kasamaan at kalupitan ng mga Kastilang namumuno na walang hangad kundi ang yaman ng Pilipinas.

Ganito ang namamayaning kalagayan ng kanyang panahon na tinutulan ni Balagtas sa kanyang akda.  Ang pagtutol na ito ay tinawag ni Lope K. Santos na “mga himagsik” ni Balagtas.  Ang mga ito ay ang pagtutol sa maling pamamahala ng mga namumuno sa isang bayan, sa maling pagpapalaki ng mga anak, sa maling paniniwala hinggil sa relihiyon at sa kawalan ng kalayaan sa pagsasalita.

Ngunit hindi tuwiran ang pagpapahayag ng kanyang pagtutol.  Ginamit ni Balagtas na tagpuan ang isang bayang Europeo, ang Albanya.  Gumamit siya ng mga hayop na tulad ng leon, buwitre, atbp.  Sa gayo’y naikubli ng makata ang kanyang tunay na hangaring ibunyag ang kasamaang sumisikil sa mga kalayaan ng bawat isa.